'Zijn jullie joden?ā vraagt de SSāer.
Sonniās adem schuurt door haar borst. Wat moet ze in vredesnaam antwoorden? SSāers hebben een hekel aan joden. Als ze ājaā zegtā¦ Maar als ze āneeā antwoordt, liegt zeā¦
āZijn jullie joden?ā herhaalt de SSāer en hij kijkt Sonni indringend aan.
Ze buigt haar hoofd en zegt dan zacht: āJa.ā
1938. Er dreigt oorlog. Sonni en haar broertjes en zusjes worden door hun moeder op de trein naar Nederland gezet, in de hoop dat ze daar veilig zullen zijn. Niets is minder waar. Sonni heeft maar Ć©Ć©n wens: zorgen dat zij en haar broertjes en zusjes bij elkaar kunnen blijven. Ze heeft nog geen idee dat deze treinreis nog maar de allereerste is.
Er zullen er meer volgen, die hen naar kamp Westerbork en uiteindelijk naar Bergen-Belsen brengenā¦
Martine Letterie reisde naar Israƫl om de kinderen Birnbaum (inmiddels op hoge leeftijd) te ontmoeten en hun verhaal van binnenuit te vertellen.
āRealistisch en invoelbaar.ā - Wykein
āEen indrukwekkend verhaal over een joodse familie die de oorlog heeft overleefd.ā - Wykein
āDit intense verhaal laat naast de onmenselijkheid van de oorlog ook de veerkracht van mensen zien en de rol die hoop en liefde daarbij spelen. Een aanrader voor alle 11-plussers.ā ā Nederlands Dagblad
Ellis
15-3-2024
Een heel bijzonder boek, die je meeneemt naar de WO2. Het overleven, de afschuwelijke momenten van die tijd zijn realistisch beschreven. Je voelt alsof je er bij bent.
Sterre
29-1-2023
Erg mooi geschreven hoe triest het verhaal ook in s
Tonja
18-10-2022
Heel mooi geschreven maar verschrikkelijk als je bedenkt dat dit ooit allemaal gebeurt is