Parijs, 1912. Edgar Degas, de schilder, is blind geworden.
Wanneer hij zijn huis uit moet, duikt een jonge vrouw op om zijn archieven te helpen ordenen. Zij is echter niet wie zij beweert te zijn en in het geheim brengt zij verslag uit over haar bezoekjes, waarbij zij welbewust Degas' herinnering wekt aan de enige - en onmogelijke - liefde van zijn leven: zijn blind geworden Amerikaanse nichtje Estelle, een Creoolse uit New Orleans, die hij daar schilderde terwijl zij bloemen aan het schikken was.
Aan wie schrijft zij deze verslagen? En waarom blijft zij maar hameren op Degas' meest pijnlijke herinnering?
Anoniem
7-11-2023
Meester schrijver en meester voorlezer. Mooi! Helemaal in Degas.
Carlijn
30-10-2023
Begonnen met dit boek omdat het een lievelingsboek van mijn tante is. Geen spijt van, want dit boek heb ik binnen 2 dagen uitgelezen. Niet het beste boek van Japin, ook vond ik soms de namen wat verwarrend(luisterboek), maar het was een goed boek waar ik van heb genoten. "[De kunstenaar wordt] door iedereen geroemd omdat hij iets uit niets wist voort te brengen. Maar iets wat je schept komt niet uit niets, het komt uit alles." 'Zolang wij onze dierbaren om ons heen hebbenhouden wij van ze om alles wat ze uitzonderlijk maakt, maar zijn ze weg dan missen wij vooral hun dagelijkse doen.' 'De ellende van ouderdom is niet dat je niks anders meer hebt om naar uit te kijken dan je dood. De ware tragiek is dat je de godganse dag zit om te kijken naar je leven.
Celine
17-1-2023
Mooie roman over een kunstenaarsleven.