Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die ‘groter als mij’ zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen; 'Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel.
Veel mensen vinden dat wij ons vooral door het gebruik van taal onderscheiden van de wilde beesten. Paulien Cornelisse ziet taal niet als een teken van civilisatie, maar meer als een voortzetting van omgangsvormen uit de oertijd. We zijn nog steeds bezig elkaar te vlooien en tegen elkaar te gillen, alleen doen we dat nu op een veel ingewikkelder manier. Je hebt ook mensen die niet willen toegeven dat de discussie inmiddels een ruzie aan het worden is. Die zeggen bijvoorbeeld: ‘Grappig dat je dat zegt,’ terwijl het helemaal niet grappig is.
Marloes
26-3-2024
Pauline schrijft lekker nuchter en met humor. Korte hoofdstukjes is fijn, alleen miste toch een soort 'verhaal' waar ik in mee werd gezogen
Anjana
15-3-2024
Luisterd lekker weg door de korte hoofdstukken. Soms echt wel moeten lachen. En laat je nadenken over de stomme dingen die ik ook zelf zeg.
Anoniem
26-12-2023
leuk onderhoudend en grappig boek